Ojczyzna .

Dziękuję Wszystkim za piękne wpisy i moc słonecznych
promieni przesyłam :)
❤️

Cudny wuerszz z prawdziwym przekazem.. ❤❤

Korekta - uzasadniam

Patriotyzm to cenna "przypadłość"
a mnie ten wiersz kojarzy mi się z pieśnią Pietrzaka
"Żeby Polska, żeby Polska, żeby Polska była Polską"
też uważam, że to ważne.
Pozdrawiam serdecznie, oczywiście z oceną, jak jej
sporadycznie nie daję, to uzsadaniam.

witaj na Beju

Kochana, urzekasz tym co i ja kocham. W poprzednim
wierszu już mnie zainteresowałaś, a dzisiaj po raz
kolejny. Ojczyzna, jest bezcenną wartością i tego się
trzymajmy. Serdeczności dla Ciebie wraz z majowymi
konwalijkami. Z radością przyjmuję bukiet od Ciebie :)
Ciebie,

Jedną mamy ojczyznę i jak tu ukazano jest dla nas
piękna i jedyna. Pozdrawiam:)

Bardzo się cieszę:)
Teraz muszę zniknąć z internetu.
Prawie mi nie działa.
Może jutro będzie lepiej,czy w niedzielę.
Bardzo udanych dni Tobie Mariat życzę:)

W tej odsłonie wiersz = miodzio. Bez porównania z
poprzednią. I tu prawdziwy tłusty plus.

Ciekawa jestem co powiesz na zupełnie inną formę
wiersza.
Specjalnie dla Ciebie przerobiony...


Moja Ojczyzna, biało-czerwona
łąka wiosną odrodzona.
Strojna w kwiaty, wdzięczna majem,
Polsko - jesteś moim krajem.

Jak trawy polne, choć czasem zdeptane,
podnoszą się uparte, wciąż niepokonane,
Ty zniknęłaś, lecz wracasz - tu, pod naszym niebem,
zapachem ziół, zielenią drzew i ptaków śpiewem.

W zamglonej dolinie, skrytej pod Tatrami,
skowronek śpiewa lecąc nad krokusami.
Nad bielą stokrotek i czerwienią maków,
wiatr snuje odwieczną opowieść Polaków.

Melodia pól i lasów, ciszą przeplatana,
kwitnąca mozaika, rok po roku tkana.
Choć podarta zimą, skryła się pod śniegiem,
lśni uszyta Słońcem - złotym polskim ściegiem.

Do Mariat.
Z tym odstępem przed kropką wytłumaczyłam Tobie.
Klawiatura płata mi fgle.
Smartfon i autokorekta, która źle poprawia.
No tak.
Znów masz rację.
Chyba jednak z przecinkami lepiej brzmi.
A odstęp...
Tak. Ma być i zawsze go robię.
Tu już "przedobrzyłam" chcąc zadowolić Ciebie :)
Czasem tak mam:)

a skoro już wyłuszczyłam stawianie interpunkcji, to
jeśli chodzi o samą treść pierwszej strofy - mnie nie
zachwyca, bo piszesz jakbyś oglądała Polskę sprzed 100
lat. Dzisiejsza Polska jest urocza i bogata, tylko
ludzie kłótliwi; ludziom nigdy nikt nie może dogodzić
i w tym tkwi problem.
Sam zapis pierwszej strofy widzę tak:
Biało-Czerwona Ojczyzno moja!
Kwiatami strojna, wdzięczysz się majem.
Czasem ubogo ale u siebie

Tu jest mi dobrze
Boś moim krajem.
=======================
to tak na wstępie.

Pytasz czy to jest poprawnie -
"Pola czy lasy,kwiaty i zioła,białe stokrotki,maki
czerwone...
Wieki przetrwały,jak trawy polne."

Oczywiście, że NIE. Po każdym przecinku powinna być
spacja (odstęp).
Popatrz - przecież zawsze pisało się z odstępami -
słowo od słowa oddzielone odstępem. Przecież moja
uwaga nie tego dotyczyła, tylko spacji/odstępu jaki
stawiałaś przed przecinkiem czy kropką. Spójrz na
swoje wiersze.
Tu przykładowe błędy:
"Białe stokrotki .
Maki czerwone .
Wieki przetrwały .
Jak trawy polne ."
Te kropki stoją o jedno miejsce(odstęp=spacje) są za
daleko)

Dzień dobry Mariat.
Nigdy nikogo nie lekceważę.
Bardzo miło Ciebie widzieć.
Wczoraj nie miałam już czasu tu zaglądać.
Wiem,że wpisałaś to wszystko chcąc abym coś poprawiła.

Jeśli chodzi o ten wiersz - masz rację.
Moja wina, ale tylko częściowo.
Odstępy przed kropką zrobiła mi zwyczajnie klawiatura.

Tak mi robi niestety.
Czasem nawet zmienia słowa.
Przez myśl mi nie przeszło,aby robić odstęp przed
kropką.
Byłam trochę zmęczona i nie poprawiłam.
Natomiast końcówka mojego wiersza zupełnie nie była
udana.
To już ewidentnie moja wina.
Widzę sama, że inaczej powinna wyglądać.
Na początku bez kropki, potem z kropkami...
Trzeba było zrobić przecinki.

Pola czy lasy,kwiaty i zioła,białe stokrotki,maki
czerwone...
Wieki przetrwały,jak trawy polne.

Czasem zdeptane...

Czy tak lepiej?
Moim zdaniem tak.

Jeśli chodzi o pierwszy wiersz-muszę przeczytać Twoje
uwagi.
Bardzo szybko to wczoraj zrobiłam.
Muszę przypomnieć sobie treść wpisu.

Widzę, że porobione uwagi/podpowiedzi znalazły miejsce
tam gdzie ziarnka grochu rzucone o ścianę, a to
oznacza, że autorka lekceważy czytelników chcących
dobrze dla jej wierszy. Chyba, że jeszcze nie wie jak
wprowadzić poprawki, bo jeśli wie, i nie dokonuje
eliminacji ewidentnych błędów, to nie warto tu
zaglądać i tracić czas.