Ołtarze miłości
Romantyczny teraz świat już tylko w mojej
głowie
ciurkiem piszę co mi serce i dusza
podpowie
w niemodnej już dzisiaj miłośnej tonacji
tonę w świecie róż i kwitnących akacji
płatkami kwiatów zasłany świat
przekolorowy
kwitnie w sercu moim pomysł na miłość
nowy
i choć zawieść przyszło mi się już setki
razy
nie przestanę miłości budować ze słów
ołtarzy
z witraży zbitych szkieł coś nowego
stworzę
choćby tylko na chwilę powstało w mojej
głowie
i choć zawodów mnie czeka rzeka bez
końca
sobą pozostanę dla miłości w promieniach
słońca
autor
jaro 37
Dodano: 2013-04-15 09:30:13
Ten wiersz przeczytano 1702 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
Zapomniałem o Belli Jagódzce, która też jest wielką
znawczynią tematu. Słuchaj tych ludzi a na bank nie
zginiesz w poezji i wyrośniesz na Norwida,
Baczyńśkiego lub innych wielkich poetów.
Tak Jaro37. Słuchaj Oxyvii, gdyż ona należy do Świętej
Trójcy Beja. Wena48, Oxyvia i Step. Te osoby są
najlepsi na tym portalu i warto brać ich uwagi do
serca. Dla mnie jednak ten wiersz posiada bardzo
piękne rymy, które trudno jest jednak stworzyć.
Zresztą pisałem, ze wiersz mi się bardzo podoba. Tak
bardzo, że aż popłakałam się z wrażenia.
Jaro, czy mogę mieć kilka uwag?
Unikaj rymów gramatycznych i łatwych, "oklepanych",
"katarynkowych", jak np.: głowie-(pod)powie,
akacji-tonacji (i innych -acji), (prze)kolorowy-nowy
(i inne -owy), słońca-końca itp.
Najmodniejsze w tej chwili są tzw. asonanse, czyli
rymy niedokładne, jakich masz tu kilka: razy-ołtarzy,
stworzę-głowie.
Słowo "miłość" powtarza się w tym jednym wierszu kilka
razy, a jeszcze jest "miłośnym" - trzeba by te słowa
pozamieniać na inne, najlepiej wyrażające
metaforycznie to uczucie.
Tyle na razie. :)
ile miłości w prostocie,
pocałunków krocie
Pozdrawiam serdecznie
Może niemodna ta tonacja, ale przez to wyjątkowa:).
Pozdrawiam!
"w niemodnej już dziśaj miłośnej tonacji" -
fascynujące.
Romantycznie :) Pozostań sobą, po prostu. Pozdrawiam +
Modne, niemodne, to tylko obyczaj, a miłość jest panią
życia! Pozdrawiam!
Ależ się rozmarzyłam:)))
i choć zawodów mnie czeka rzeka bez końca
sobą pozostanę dla miłości w promieniach słońca
........................
i sobą pozostań:))
Romantyczie i z tymi witrażami działa na
wyobraźnię...Pozdrawiam:)
Ciekawy wiersz.
Pozdrawiam:)
No proszę, okazało się, że Petter to
kobieta:))))))))))))))
Jej komentarz wypisz, wymaluj, przypomina świetne
komentarze Józefy P.
Nadzieja to podstawa:) Pozdrawiam +
Witaj jaro - pięknie piszesz i wiesz co - pozostań
sobą,jak w poincie Twojego wiersza:) Pozdrawiam
serdecznie.E.
Jak zwykle-przepiękny wiersz!
Pozdrawiam serdecznie:)