pamięci annael
pamięci "annael" Anny Lutyńskiej
za tobą
już nie musisz zazdrościć tym
którzy słuchali Jezusa
dał tobie tę łaskę
u Jego nóg możesz słuchać
znasz już sprawiedliwość
wędrując na spotkanie
nikt nie chce powtarzać błędów życia
z miłości pałac dostaniesz
piękne twoje myśli wskazują drogę
potrafią przytulać i wzruszać
nam twoją drogą iść
by kiedyś posłuchać Jezusa
Tadeusz Stycuła
ANNA LUTYŃSKA O SOBIE: Tęsknota. Pamiętam tylko, że odzywała się, gdy czytałam jak wokół Jezusa zbierali się ludzie i słuchali Jego słów. Strasznie im tego zazdrościłam.
Komentarze (11)
Tadziu, dziekuje
Piękne.
Pojedyncza łza na policzku po przeczytaniu tego
wiersza chyba mówi wszystko.
Kazdego szkoda... Ale przecież Annael dostała już
pałac z miłości. I tym powinnismy się cieszyć.
Chociaż szkoda, że nie ma jej już wśród nas.
Zapalam lampkę pamięci ilekroć otwieram niebieską
stronę Beja
Wierze, ze Tam... u Jego nog... spelniaja sie
wszystkie marzenia...
ja tylko podpiszę się pod tymi pięknymi słowami i
dodam ....żegnaj imienniczko
Dziekuje za te piekne słowa Łzy wzruszenia
popłyneły...
Jej pamięci, podpisuję się pod Tymi słowami, poetka
opiekuje się bejem...z nieba
Piękne słowa na pożegnanie, bo Ona dostąpiła łaski i z
miłości pałac dostała. Żegnaj annael!
Ania czyta nam swoje wiersze i opiekuje się
nami...dziękuję za ten wiersz...tadsy..
Aniu wierzę że dziś Jezus słucha Twoich strof...
Łza po policzku płynie...... Żegnaj Aniu .....