Z pamiętnika
powiedz czy można obrócić w niepamięć
te wszystkie noce zabarwione czekaniem
gdy bez księżyca niebo kładło się spać
czy można zapomnieć płomień twoich oczu
gdy bez jednego słowa
powietrze iskrzyło ogniem
nie tęskniłam za słońcem
gdy szare dni wstawały
twój uśmiech rozjaśniał każdy cień
to co nam się przydarzyło
gdzieś w pamięci zapisane
choć już dawno przeminęło
wywołuje serca drżenie
dziś już wszystko się zmieniło
inni ludzie inne sprawy
jednak ciągle gdzieś tam na dnie
tli się piękne to wspomnienie
autor
waffelka
Dodano: 2024-04-22 22:28:13
Ten wiersz przeczytano 439 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Wiersz tęsknotą pisany z nutką pięknych wspomnień.
Pozdrawiam
Dawna miłość, a jednak gdzieś na serca dnie kołacze.
Przywołałaś pamięcią przyjazne wspomnienia, pozdrawiam
:]
Niemożliwe zapomnieć...
pozdrawiam serdecznie:)
To jest piękna i poruszająca refleksja nad pamięcią i
czasem, która oddaje melancholię przeszłości i jej
trwałość w sercu.
(+)
Już wylogowałam się, ale tu jeszcze wracam.
Takich chwil zapomnieć się nie da...
Uśmiech bliskiej osoby to nieceniony dar i trzeba go
przechowywać w najpiękniejszych zakątkach naszej
duszy.
Pozdrawiam cieplutko:)