Piękna, niczym złota jesień

Wiersz inspirowany przepięknym obrazem "Lady autumn", którego autorką jest ukraińska malarka Olha Darchuk zajął I miejsce na warsztatach w KPN

Pod szpalerem drzew liściastych,
wąską dróżką idzie dama.
Wiatr zatańczył w drzew koronach,
strąca liście pod jej stopy,

złote rude i miedziane
wplata w suknię, w rude włosy
i w kobierce haftowane
babim latem, cudną ochrą.

Wtem roztańczył jej sukienkę,
pragnie skraść jej parasolkę.
Bo ciekawski jest z natury
chce jej spojrzeć prosto w oczy,

rozszyfrować tajemnicę.
Dokąd zmierza o poranku,
z rozpuszczonym, lśniącym włosem,
wystrojona w krynolinę.

Lecz nie zważa na urwisa
zamyślona, piękna pani.
W dal spogląda w stronę słońca,
w blask jutrzenki, w światłocienie.

Jasny promień ją rozświetla,
rude włosy, piękną postać.
Miedzie, złoto razem miesza
i wciąż zdobi z ochry suknię.

Wiatr, ladaco nie odpuszcza.
Śpiewa, tańczy, wręcz wariuje,
chcąc zatrzymać piękną damę
pod szpalerem drzew liściastych

Zostań, proszę, cicho szepcze...
Jesteś piękna, niczym jesień.
Zatańcz ze mną cudna pani,
zanim zima wszystko zmiecie.

Znikną barwy, cudne liście,
a las zaśnie aż do wiosny.
Wiesz, jak pragnę, wpleść w twe włosy
rudy kasztan, oraz wrzosy

i z jarzębin sznur korali
wpiąć z miłością na twą szyję.
Razem z tobą moja piękna
tańczyć rankiem i wieczorem

Zostań proszę najmilejsza
pod szpalerem drzew jesiennych.



Ty-y. dn.: 26.09.2021 r.

/wanda w./

autor

wandaw

Napisany: 2021-09-26 Dodano: 2021-10-21 19:15:46

Ten wiersz przeczytano 1964 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Sylabiczny Klimat Romantyczny Tematyka Konkurs

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie