Pocieszanka

Życie biegnie do przodu i wszystko się zmienia i
dzieci nastawione już na nowoczesność od
małego...pozdrawiam serdecznie.

Znam to z doświadczenia na wnuku.
Niestety, takie rośnie nam pokolenie.
Technologia potrafi zastąpić wszystkie potrzeby,
hamując przy tym odpowiedni rozwój osobowości. Dużo by
o tym pisać:)
Pozdrawiam
Marek

Takie życie. Nie cofniemy nurtu życia.
Pozdrawiam :):)

Witaj,

jak wiele pokoleń przed nim da sobie radę, może lepiej
niż nasze
(moje?)pokolenie z techniką obecną...

Uśmiech i pozdrowienia /+/.

Witaj Halszko M,
Cieszę się, że napisałaś ten wiersz.
Sama prawda, dzieci naśladują dorosłych i robią to co
dorośli.
To już jest plaga, smartfon jest obecnie wszechwładny.

Sytuacja nie do opanowania.
Może, dorośli zastanowią się, że obecne maluchy od
razu wchodzą w świat nowych technologii, bez okresu
przejściowego. Idą wprost do świata internetu, dzięki
smartfonom.
A, gdzie baśnie Andersena, bajki La Fontaine'a i
zabawy oparte na wyobraźni w realu?
I czas spędzany z rodziną?
Pięknie to opisałaś!
Z poczuciem humoru, lekko, zabawnie, ale puenta mocna.

Problem społeczny powoli narasta.
Bardzo ważny wiersz i skłania do refleksji.
Pozdrawiam bardzo serdecznie i życzę dobrego wieczoru.

Ślicznie dziękuję wszystkim za przychylne komentarze,
głosy.
Miło, że tu byliście :)

Bez Internetu dzieci spraszanie się nudzą i nie wiedzą
co z sobą zrobić. Dobry wiersz z mądrym przekazem.
Pozdrawiam :)

Witaj Halszko
W wierszu poruszasz bardzo ważny i niezwykle aktualny
temat. Kiedyś spytałem najmłodszego wnuka, czy zna
tabliczkę mnożenia? Odpowiedział: Ależ ty jesteś
nienowoczesny. Przecież wszystko mam w smartwonie.
Gdyby dzisiaj nastąpił krach internetu, to byłaby
oświatowa katastrofa.
Przesyłam najserdeczniejsze pozdrowienia.

co tu dużo gadać, sami obracamy się
w wirtualnym świecie, z tą różnicą,
że dla dzieci ten świat może stać się
niebezpieczny, dziecko przecież inaczej pojmuje
niektóre rzeczy,
nie mówiąc już o braku ruchu,
pozdrawiam:)

Mamy pretensje do świata ale najpewniej sami daliśmy
temu berbeciowi telefonik by się sobą zajął i dał nam
spokój. A potem mamy pretensje do świata. To jak
(nawiązując do mego ostatniego wierszyka) załamujemy
ręce że tak mało ludzi odprawia Majowe, ale że nas tam
nie ma to już całkiem inna para kaloszy. To również
mnie dotyczy przyznam ze wstydem. Pozdrawiam z plusem
i uśmiechem:)))

oj, wiem coś o tym- mojego sześcioletniego wnuka też
ciągnie do smartfonu, a jego siostrę, o dziwo- nie.

Zmora jak pisze Kri. Masz rację również Ty Uliś, że to
zależy od rodziców, sposobu wychowania, ale jak jedne
dzieci chwalą się ich posiadaniem, pokażą wspaniałe
gry to dziecko zrobi wszystko by rodzice kupili. Znam
przypadek, że dziecko zaniedbywało naukę by wymusić
kupno smartfona. Pozdrawiam serdecznie.

Moim zdaniem wszystko zależy od rodziców...bardzo
ciekawy temat, który skłania do głębokiej refleksji...

Pozdrawiam Halszko cieplutko i życzę dobrej nocy :)

Niestety taka jest rzeczywistość. Dzieci wolą
telefony, komputery niż zabawę na żywo na powietrzu z
kolegami. Negatywnie to wpływa na ich zdrowotność.
Pozdrawiam cieplutko, spokojnej nocki:)

Zmora naszych czasów,
dla świętego spokoju... rodziców,
świetny wiersz, bardzo potrzebny,
pozdrawiam serdecznie:)