POD KRESKĘ
Ważne jest istoto
ażebyś już w łonie
umiała się zmieścić
w przyjętym szablonie,
bo człowiek jest w stanie
zrobić krok potworny
by zgłębić dlaczego
odbiegasz od normy.
RODZINA
Spójrz jak buka z brzozą
dziwnie los posplatał
on mocny i gładki
ona chropowata
i lekko wygięta
on prosty jak dyszel
spiętych gałązkami
zgodnie wiatr kołysze
a pod spodem
młode.
autor
anna
Dodano: 2022-07-24 09:52:14
Ten wiersz przeczytano 1957 razy
Oddanych głosów: 61
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (50)
Witaj,
jak często u Ciebie duuuża doza spostrzeżeń , których
inninie dostrzegają.
Dodatkiem jest tym razem subtelna ironia.
Uśmiech i pozdrowienia /+/.
No tak i co terasz będzie? Brzozobuki czy bukobrzozy
obok nich wyrosną na wiosnę?
Innych może to dziwić, a ich czyni szczęśliwym.
Prawdziwe z życia wzięte. Pozdrawiam Anno.
Mądre przesłanie:)
Interesująco, mądrze i trafnie.
Pozdrawiam ciepło :)
Mądrze i ładnie.
Trochę aspołecznie, jak lubię :-)
Pozdrawiam :-)
Wspaniałe i niewiarygodnie prawdziwe
pozdrawiam Anno
:)
Witaj
Bardzo fajne, jak zawsze.
Serdeczności
;)
Buk popełnił mezalians. ;)
Fantastyczne fraszki,
ujełaś do głębi drugą,
splecione, zakorzenione drzewa, a wokół młode,
przecudna metafora rodziny,
pozdrawiam bardzo serdecznie:)
Piękne, prawdziwe i życiowe. Fraszka o rodzinie -
cudna. Pozdrawiam Aniu :)
Ciekawie, życiowo i przyrodniczo.
Pozdrawiam niedzielnie, Aniu,
z podobaniem :)
Uwielbiam przyrodę i nie mniej Twoje wiersze Anno.
Udanej niedzieli.
Bardzo ciekawie...
Pozdrawiam Aniu :)
Ładnie o tych drzewach. Pozdrawiam