Pod lipą
Jak dobrze usiąść pod lipą
nic nie robić
przysnąć.
Wędrować we śnie głębokim
pośród łanów
złotych.
Trzymając się za ręce
chwytać czerwcowe
szczęście.
Jak dobrze nic nie robić
w cieniu marzenia
tak gonić.
/I.Ok./
autor
Czatinka
Dodano: 2013-06-26 22:05:00
Ten wiersz przeczytano 5364 razy
Oddanych głosów: 56
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (70)
oj, dobrze :-) dobrze jak nie wiem co :-)
Lipa przechodzi renesans, nieustannie... Jak widać na
powyższym obrazku.
:)
Pięknie..
Skojarzyłam jak aranek:)
Dałaś odetchnąć swoim wierszem..
Pozdrawiam:)
Twój wiersz z przyjemnoscia przeczytam jutro ponownie
o poranku
pijąc świeżo zaparzoną kawę
patrząc na czerwcowe słońce
Bardzo ładny i nastrojowy wiersz. :)
A przy okazji przypominam i zapraszam:
http://wiersze.kobieta.pl/wiersze/konkurs-na-villanell
e-385260
Jak Jan z Czarnolasu:)
Lubię nicnierobienie przez jakiś czas:))
Pozdrawiam Czatinko:)
Miło, obok mnie kwitnie lipa, pachnie. Ale nie mogę
pod nią usiąść, jest przy drodze. Pozdrawiam
Śliczny, przepojony ciepłem lata.Pozdrawiam.
Ładnie, ciepło, sielankowo, może mi się udzieli:)