Podróż do zieloności

kiedy smutek będzie u mnie
gościć dłużej niż wypada
z serca żal wypłynie strugą
i zaleje mi sąsiada

dobre myśli z rąk wypadną
rozbijając się o ziemię
a nadzieja się przypali
przygaszonych dni płomieniem

kiedy cisza nadmuchana
pęknie z hukiem, tak jak balon
kiedy życie dość! zawoła
podróż mam zaplanowaną

w takie miejsce nieskalane
znieczulicą serc i sumień
tam gdzie uśmiech, szczerą dobroć
człowiek wprost okazać umie

chcę, by było tam zielono
żeby cały las mi śpiewał
zieloności pieśnią wzlecę
swoją duszą dotknę nieba

wiatr rozwieje wątpliwości
twarz obrócę mą ku słońcu
deszcz zieleni smutek zmyje
będę sobą znowu, w końcu

Zielony to mój ulubiony kolor:)

autor

Maria M.

Napisany: 2008-03-27 Dodano: 2008-03-30 18:15:37

Ten wiersz przeczytano 1091 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie