Poezja i muzyka
Gdzieś się podziały wielkie marzenia,
nie cieszą nawet barwne wspomnienia.
Czas też nie straszy bo się zatrzymał.
Jak historyczny znany madrygał,
ten co pozostał w strefach wiekowych,
średniowieczności i barokowej.
W których poezja nuty przenika.
Monteverdiego ma przewodnika.
Ja pozostanę życiem zmęczona,
zwykła niewiasta żadna ikona.
Muszę się jeszcze trochę wysilić
by oponentów mniemanie zmylić.
Wszystkim, którzy oczekują na wiosnę... To w przyrodzie. A co na Beju? Tego nie zgadnę, ale myśli mam raczej przykładne. Uśmiech
autor
molica
Dodano: 2024-02-23 10:28:56
Ten wiersz przeczytano 585 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Odwzajemniam uśmiech i muzykę , sama często chodzę na
koncerty muzyki klasycznej opdręża umysł oby do
lata:)pozdrawiam
Witam Gościówy,
Zosiaku, AAnanke już się boję...
Dziękuje i pozdrawiam serdecznie.
Oby do wiosny.
Zwykła niewiasta
Ponad tłum wyrasta
Serdeczności
"zwykła niewiasta żadna ikona."
Zwykła...sympatyczna z Ciebie niewiasta.
Pozdrawiam, Moliczko :)