Pogody ducha

Sercu tłumaczę, choć kiepski to słuchacz,
żalem i złością o swoje się wadzi,
lecz kiedy zadbam o pogodę ducha,
nic nie poradzi.

Serce najczęściej bywa egoistą,
otwarta dusza to miłości skarbiec,
kto pogubiony, lecz z intencją czystą,
drogę nią znajdzie.

Miłosny zawód czy życia zakręty,
wypełnią strachem myśli aż po brzegi,
a porażony, od siebie ze wstrętem,
uciekam w niebyt.

Wystarczy duszą na świat się otworzyć,
w życiu jak w lustrze swą odnaleźć miłość,
uwolnić myśli, krew w sercu rozmrozić,
by znowu biło.

autor

karat

Napisany: 2011-04-17 Dodano: 2011-04-17 08:04:09

Ten wiersz przeczytano 1167 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie