Pośród w.2
Nieskończony bezmiar nieba
nad naszymi głowami
gwiazdy oświetlające marzenia
planety tętniące życiem
z niepoliczalnymi pragnieniami
w przestrzeni pośród nas
A my
i tak jesteśmy samotni
Niewyobrażalna i nieznośna
jest samotność
pośród bezmiaru nieba nad naszymi głowami
pośród niezliczonej ilości gwiazd
pośród marzeń planet i pragnień
w przestrzeni pośród nas
zmieniono na wniosek i z potrzeby własnej
autor
Taki Sobie
Dodano: 2016-07-11 06:28:32
Ten wiersz przeczytano 1338 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (39)
rodzimy się i umieramy sami
Wiersz mi się podoba. Z samotnością mi nie po drodze
:)
Pozdrawiam :)
lsdny wiersz mi piesek pomogl pozdrawiam
Życie czasami bywa przewrotne lecz w dużej mierze to
my sami go kreujemy własną wizją wybierając i
dokonując wyborów...Samotność chwilowa nie jest zła
można wtedy przemyśleć niepowodzenia porażki jak i
wytyczyć sobie nową ścieżkę prowadzącą do gwiazd u
boku drugiej osoby...:)Pozdrawiam serdecznie
Podpisuję się pod komentarzem Anny. A na samotność
pomaga piesek...najwierniejszy przyjaciel, kocha
bezinteresownie. Miłego dnia:-)
z przyjemnością...
tak!
pozdrawiam!
Bo ludziom świadomym wiadome jest przecież,
że człowiek, to pyłek marny we wszechświecie!
Pozdrawiam!
lecz jak gwiazdy nad nami gasną
lecz nie gwiazda Ducha
która myślą jest lekka
niczym dusza jasna jest ciemna
też ta druga samotnośc ma :)
chciałoby się powiedzieć: takie jest życie, ale często
na samotność zapracowujemy sobie sami nie dbając o
bliskich i przyjaciół.