Powiędłe zielenie
Powiędły wokół zielenie bujne.
Zatraciły barwę, są smutne.
Teraz jesień maluje przyrodę
barwami żółci, brązów i czerwieni.
Słońce je promieniami złoci.
Wiatr ogołaca drzewa z liści.
Tańczy z nimi zamaszyście.
Zmęczone wirowaniem tworzą
dywan puszysty.
Ziemię przykrywają przed
nadchodzącymi mrozami.
Zima już czai się ze śnieżycami.
Pulchną kołderką wszystko utuli.
Sprawi, że rośliny bezpiecznie
do wiosny będą spały.
My w tym bezbarwnym okresie.
będziemy żyli wspomnieniami
o wiośnie i lecie.
Komentarze (17)
Witaj Krystyno.:)
Pozna jesień, która napala NAS, melancholoa.
Ladnie podany wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.;)
Melancholią powiało z Twojego pięknego wiersza Krysiu.
Taka kolej rzeczy Zawsze tęsknimy za tym co odeszło...
Pozdrawiam serdecznie :)
Każda pora roku ma swoje uroki. Pozdrawiam.
Bardzo ładna przyrodnicza melancholia i refleksja nad
cyklami natury:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Zieleń zmienia się w brązy i czerwienie. Ładnie
napisane :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Kochasz przyrodę, co widać w Twoich wierszach Krystku.
To prawda, bardzo melancholijne wersy, pozdrawiam
ciepło.
Chłód za oknem, ale nie w sercu:). Pozdrawiam
Zimno i mokro nie lubię takiej pogody
Pozdrawiam serdecznie miłego dnia życzę:)
:)
krzemanka - serdecznie dziękuję za trafne uwagi.
Udanego dnia z pogodą ducha:)
Co myślisz o dodaniu "się" do "zbliżającymi", lub
zmianie na "nadchodzącymi"?
Obrazowo, Podobnie jak przedmówcy liczę na to, że
zanim będzie tak jak w wierszu, przeżyjemy złotą
polską jesień:) Msz ten wers
"Wiatr ogołaca z drzew liście." warto przemyśleć
Napisałabym np
"Wiatr ogołaca drzewa z liści."
albo inaczej. Miłego dnia Krystyno:)
Powiało chłodem...
Miłego dnia życzę :*
ponura i późna jesień u Ciebie, a jeszcze mamy piękny
wrzesień.