Praca domowa
Wiem że na mnie patrzysz
chociaż z tyłu stoisz
wzrok twój mocno parzy
we włosach mi broi
po karku łaskocze
i dotyka ucha
ześlizguje miękko
linią kręgosłupa
schodzi coraz niżej
i pożera chciwie
rozpinana guziczki
i zsuwa fartuszek
tchu mi już brakuje
zaraz się uduszę
podejdź wreszcie mruczę
i pomóż oczętom
ja się nie odwrócę
mam pracę zaczętą
Komentarze (85)
Piękny wesoły wiersz +++.
@Zosiak - - milo mi, dziękuję :*)
@dymku-- jako i widać na awatarze ;] ;]
Dziekuje :*)
@BlackBird - - może to w kuchni i piekarnik włączony
;] ;]
Dziekuje :*)
@Roma - - ale musiałaby się odwrócić i oderwać od
pracy ;] ;]
Dziekuje pieknie :*)
@BaMal - - pięknie dziękuję :*)
@Mariusz - - jak da to tak ;] ;]
Dziekuje :*)
@anno--to tylko wzrok ;] ;]
Dziekuje bardzo :*)
@milyenko - - trzeba trzymać na wodzy ;)
Dziekuje :*)
:)) Dobre.
Miłego wieczoru.
kusicielka z Ciebie:)))
Oj, gorąco...i bardzo zmysłowo :-)Pozdrawiam :-)
Ręce zajęte, ale usteczka wolne! to dałaś do myślenia
Ewuś pracusiu. Uściski serdeczne:-)
świetne! Pozdrawiam:))
Oj, peelka czuje pożar ;-))
Pozdrawiam :)