Przebudzenie
Czujesz się zdradzony? Któż ci kazał
ufać?
Ty masz swoje wady, mają je i inni,
z doświadczeń wynika niezmiennie nauka,
że problemom swoim ty sam jesteś winny.
Nie szukaj pocieszeń, nie jesteś ofiarą,
zwyczajnie zbłądziłeś mijając się z
celem,
a los ci ukazał prawdę jak świat starą,
"tak się w życiu wyśpisz, jak sobie
pościelesz".
Myślałeś że jesteś czyichś uczuć panem,
wpatrzony jak w obraz, gotów do
poświęceń,
nim się nie zbudziłeś całkiem sam nad
ranem,
bo ten twój ideał zapragnął coś więcej.
Byłeś jej pomyłką choć trudno ci pojąć,
obudź się na fakty, coś się znów
skończyło,
lecz życie trwa dalej i wolę masz swoją,
umarło złudzenie, żyje wieczna miłość!
Komentarze (38)
Bardzo ładnie. Pozdrawiam serdecznie
Podoba mi się
Ładny, ciekawy wiersz.
z pozdrowieniami ;-)
Bardzo mądry wiersz! Pozdrawiam Karatku:)
Brać garściami. Wiersz ku przestrodze. Pozdrawiam
Karacie
umarło złudzenie - lecz żyje miłość
pozdrawiam karacie:)
ooo... jaka szkoda... wiersz jak zawsze świetny :-)
Zgrabnie opisany przykry moment.
Miłego wieczoru.