Przez różowe okulary

Od morza wieje wiatr,a ty
na brzegu czekasz wciąż, co dnia
i patrzysz w siną dal, a łzy
uparte wiedzieć chcą,gdzie ja
mój głos, i moich oczu blask
gdzie ten dzień, czuła dłoń
moje słowa dwa, kocham cię......

Czy wierzysz mi?
że tak bardzo cię kocham
że tak bardzo tęsknie za tobą
swoim pulsującym uczuciem
niespokojny tak.
Niespokojny o chwilę jutrzejszą
o przyszłość co rodzi tajemnice.
Wierz mi, zaproszę wszystko co piękne
tam gdzie nasz dom będzie stał
zaczaruje nasze życie.

Jak w bajce stworzę świat, nasz świat
stworzę to miejsce gdzie,jest noc
na odpoczynek czas,więc patrz!
patrz przez różowe szkła, i bądż.

autor

jola

Napisany: 1999-09-01 Dodano: 2005-03-11 21:15:29

Ten wiersz przeczytano 781 razy

Oddanych głosów: 2

Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie