Przyjaciółka jesień
Wiersz zajął II miejsce na warsztatach w KPN.
Przyjaciółka jesień /sonet włoski/
Przepiękna jesteś złocista jesieni,
choć bywasz czasem bardzo humorzasta.
Z drzew strącasz liście, w okiennice
trzaskasz,
lecz hojne dary w wielkim koszu
niesiesz.
Słodkie orzechy wrzucasz do kieszeni,
burgundem, złotem jak mamoną szastasz.
We włosy wpinasz nić babiego lata,
pełną emocji, lirycznych uniesień.
Szczodra w miraże - jak w barwne
listowie
w wiersze się wplatasz słowa balejażem,
niejedną strofę wygładzisz, wyzłocisz.
Uwielbiam ciebie, kiedy szumisz w głowie
metaforyką, kołowrotkiem marzeń.
Gdy pachniesz szczęściem i kwiatem nawłoci.
Ty-y. dn: 8.10.2021 r.
/wanda w./
Komentarze (18)
Piękne jesienne rozmarzenie, gratuluję sukcesu,
pozdrawiam ciepło i ślę serdeczności.
Wiersz wyczarowany piękną paletą jesiennych barw.
Pozdrawiam serdecznie z zachwytem. Spokojnej nocki:)
Barwny wiersz jak jesień.
A nawłoci u mnie dużo rośnie.
Gratuluję sukcesu, pozdrawiam