Przyjdź ...

Przyjdź do mojego ogrodu,
przy rozświetlonych świecach
w blasku sennego wieczoru
siądziemy w czułych bezdechach.

Ławeczka już na nas czeka,
a za nią szemrzący potok.
Żaba kumkanie rozwleka,
kojący dla uszu rechot.

Cykady cicho taktują,
koncertem łagodnym grają,
a z dala świerszcze wtórują,
rozkosznie masując czarem.

Spójrz, jaka błoga ta cisza,
zasiała nam raj o zmroku.
Bluszcz parawanem zwisa,
zielony płoży się cokół.

Czerwienią różyczki płoną,
maciejka zapachem koi,
ścieli się płową koroną,
a my wsród pachnącej toni.

Będziemy nasze marzenia
w błękicie nieba wyliczać,
na jawie, we śnie, na przemian,
szczęśliwie je wciąż spotykać.

I tak będziemy do nocy
wtuleni rozmawiać w ciszy,
a gwiazdy nad nami złote
będziemy palcami liczyć.

E.K.

autor

ElaK

Napisany: 2020-04-27 Dodano: 2020-04-27 12:18:58

Ten wiersz przeczytano 1833 razy

Oddanych głosów: 33

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie