pumeks

weź mnie tekście w objęcia i wyślij
w kosmos, (a może odwrotnie?)
tam zostaniemy nietykalni.

ja -autor
ty – niby wiersz
jedyny w swoim rodzaju – zrymowany
od czapy – albo

o cudo!

sfiksowane metafory rozwłóczą się w tekście
udając mis słowa. namieszają i… . nic.

więc: hej…

czytelniku, ryzykownie jest wchodzić przez zamknięty tytuł, gdy króluje czas terapii.

autor

Ewa Kosim

Napisany: 2018-07-02 Dodano: 2018-07-02 18:03:24

Ten wiersz przeczytano 994 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie