Puszka Pandory

Dla pechowców...

Puszka Pandory
została otwarta.
wylały się wszystkie
nieszczęścia świata.

Już tyle lat
pech mnie prześladuje,
czy ja w życiu
szczęścia nie poczuję?

Taki już los
nie dla mnie łaskawy.
Ja światu potrzebny
tylko dla zabawy.

Sponiewierany
przez pech tego świata,
siedząc w fotelu
i na stare lata.

W samotności
przy gorzkiej herbacie,
użalał się będę
dalej zbierając...

Nieszczęścia tego świata...

Pech to moje drugie imię-pierwszym jest porażka...

autor

Cameleo

Napisany: 2008-09-01 Dodano: 2008-09-01 16:08:59

Ten wiersz przeczytano 1495 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie