RAZEM Z PRZYJACIÓŁMI...
Lazurowy błękit nieba pieści wzrok mój,
wabi, nęci
Świat bajkowy się otwiera, gdy zaglądam pod
Twe rzęsy
Słyszałam kiedyś, że oczy są lustrem życia,
odbiciem
Gdy życie brudną grę z Tobą toczy, one klną
na to życie!
Lecz są dni szczęśliwe jak ten, i tych jest
w życiu więcej
Kiedy oczy Twoje śmieją się i błyszczą
coraz goręcej!
I wtedy chce się skakać, tańczyć, zagarnąć
rękoma świat
I to jest piękny, najpiękniejszy czas, czas
osiemnastu lat!
Źrenica, tęczówka tańczy, powieka skacze
radośnie
Ma Ci się wtedy na życie, życia amplituda
rośnie!
Nie czekaj, aż przyjdzie ktoś, podając na
tacy Ci szczęście
Masz osiemnaście lat! Masz walczyć o nie
nareszcie!
Toczyć boje o miłość, o przyjaźń, o
szczodry los
I razem z przyjaciółmi wyjść światu
odważnie na wprost!
...mojej przyjaciółce...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.