Reminiscencja
Myślę o tobie gdy dzień się budzi,
myślę wieczorem kiedy zasypiam.
Gdy czytam książkę, gdy piję kawę,
myślę o tobie na kanwie wiersza.
Widzę cię w strofach, w wersach,
w literze - małym przecinku,
i w kropce nad" i". Gdziekolwiek
spojrzę,
widzę cię wszędzie. Wciąż mi się śnisz?!
Czuję twój zapach - piżmo z limonką,
muśnięcie dłoni i słodycz ust.
Chociaż cię nie ma, wciąż jesteś ze mną
w kropelce wina i w woni róż,
reminiscencją powracasz wciąż tu.
Nieraz zadaję sobie pytanie:
- Czy warto kochać, śnić sny na jawie?
Serce nie sługa - ech, szkoda słów!
Ty-y. dn: 14. 08.2022 r.
//wanda w./ -- Wanda Maria Wakulicz//
Komentarze (21)
Kolejny znakomity wiersz, od których trudno się
uwolnić.
Trzecia strofa- wzrusza.
Wspomnienia z dawnych lat są wieczne w nas, a kochać
zawsze warto, nawet jeśli miłość jest tylko
najpiękniejszym śnieniem.
Pozdrawiam i Ślę moc serdeczności
Piękny wiersz, pełen nostalgii,
choć w drugiej strofie możnaby wyrównać wersy, by były
10 - tką.
Wiem, że moja szczerość nie jest dobra, ale wiersz
jest przepiękny, a równiejszy byłby jeszcze lepszy,
msz, choć i tak jest super, wybacz.
Pozdrawiam wieczornie, z dużym podobaniem, Wandziu.
Dobrej nocy, poza tym.
Tak jak bort, bo napisał wszystko.
Dobrej spokojnej nocy. M
Wanda zakochana przepięknie!!
Głos i szacun jest twój!!
Dziękuję pięknie Bartku.
Pozdrawiam serdecznie :)
Kolejny wzruszający i piękny Wiersz...
Czasami trudno sobie odpowiedzieć na tak z pozoru
proste pytanie, jak w puencie...
Pozdrawiam ciepło, Wando :)