Rezurekcja
Rezurekcja
Jest piękny poranek i słońce wschodzące.
Pachną już żonkile i rosy na łące.
Jest przepiękna wiosna, witana z
radością
i ta Rezurekcja czekana z miłością.
Ludzie rozmodleni idą do kościoła.
Każdy zadumany, nie podnosi czoła.
Pokropił ich deszczyk z nieba wysokości
i tę Rezurekcję, czekaną w miłości.
Gruchają gołąbki na pobliskich drzewach,
Chociaż trochę zimno, lecz ptaszek
zaśpiewał.
Cichutki poranek, dzwony biją głośno
na tę Rezurekcję, czekaną z miłością.
Ta piękna procesja, rzewne śpiewy ludzi,
swoim pięknym głosem wsze stworzenia
budzi.
Te pobożne pieśni śpiewane z radością,
na tę Rezurekcję czekaną z miłością.
Rodzina już w domu. Cichną wszystkie
dzwonki.
Na stole już czeka koszyczek święconki.
Pobłogosław Boże wszystkich z wysokości
i tę Rezurekcję czekaną w miłości.
97
Komentarze (33)
Piękny świąteczny zwiastun...
poczułam ten klimat radosny i pachnący wiosenną
święconką :)
pozdrawiam cieplutko Broniu i odwzajemniam z głębi
serca życzenia :)
Ładny wiersz Broneczko, ale do Świąt Wielkanocnych to
jeszcze sporo czasu zostało, ale za życzenia
oczywiście dziękuję i je odwzajemniam.
Pozdrawiam Cię serdecznie.
Jeden z pierwszych moich wierszy. W tym roku mamy
nieco później Święta Wielkanocne.
Życzę szczęśliwych, spokojnych, zdrowych , spędzonych
z rodziną Świąt Wielkanocnych. Niech Bóg nas
błogosławi i tych, którzy opuścili swoje domy, by
ratować życie. Pamiętajmy o nich.