Ród

Każdego z Was,przodkowie moi mili,
cząsteczka jakaś we mnie siedzi.
Kiedyś wyście tutaj żyli,
Teraz ja-ale i mnie ktoś wyprzedzi.

Z historii rodzi się ród,
choć tradycje w czasie się tracą.
Teraz nikt nie wie co to głód,
inne daniny,innym cielcom płacą.

Kiedyś czas spowalniał,mimo niedostatku.
Teraz nie ma czasu z wygody się cieszyć.
To co nam zostało po was w spadku,
Na chwilę trza ulepszyć i dalej powierzyć.

I tak od pokoleń,potem grunt zroszony,
te same kamienie,tyle rąk odrzucało.
Czas nam dany-zadany, powierzony,
nie może być zmarnowany,by innym zostało

...zdobywanie w pocie czoła i tracenie w oku z łzą...

autor

rysiores

Napisany: 2012-10-19 Dodano: 2017-12-09 00:45:48

Ten wiersz przeczytano 1319 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Rodzina

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie