Rozdarci
Uśmiech zbłąkany usta wygiął,
w oczach iskierka żarzy świetlista.
Chochlik magiczny w duszy śpiewa,
liryczne słowa starej pieśni.
Burza wokół, grom klnie soczyście,
piorun rozrywa na strzępy chmury,
nagle strzała słońca promienna,
grotem przebiła niepokój wszystek.
Na wpół rozdarci życia trwogą,
miotani uczuć sprzeczną siłą.
W sercu nadzieja, wiara i miłość,
tym przepełniony jest ludzki żywot.
autor
wiki20
Dodano: 2016-01-02 13:31:49
Ten wiersz przeczytano 1671 razy
Oddanych głosów: 36
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (40)
Bardzo ładny, refleksyjny wiersz virginio. Pozdrawiam
serdecznie.
dzięki nadziei i wierze życie ma sens
bardzo ładnie serdeczności
Tak naprawdę mijają kolejne wieki, a przeżywamy te
same niepokoje...
Ładnie,
pozdrawiam :))
Ciekawy wiersz.Pozdrawiam.
-- często nasze decyzje są wbrew nam... takie już
życie...
fajna treść, świetna puenta, zgadzam się z Tobą w
zupełności:)
Ciekawa refleksja:)
Właśnie takie jest życie,pełne sprzeczności.Ładnie.
Wiersz udany, refleksyjny.
Pozdrawiam
Ładny tekst, zgadzam się z Tobą
Pozdrawiam
Piękna liryka skłaniająca do refleksji:) pozdrawiam
'zbłąkany uśmiech wygiął usta' to jedna z oznak, żeby
zrozumieć czym może być przepełniony ludzki żywot.
Świetny wiersz, pozdrawiam :)
żeby byli szczęśliwi, bardzo piękny wiersz.