Rozprawa o kobiecie i mężczyźnie

Nie chcąc, by dzień tylko miały, Kochaj panie przez rok cały.

Od zarania już dziejów, głupie niesłychanie,
Między płciami obiema trwa przekomarzanie.
Niezależnie od tego, kto pogląd wygłasza,
Wszyscy mówią to samo: „Górą jest płeć nasza”.

Rzec, że inne zadania spełniać ma mężczyzna
Niż wypełnia kobieta, to amatorszczyzna,
Bo jedyną różnicą do wskazania łatwą
Jest zasada, kto ojcem, a kto bywa matką.

Prym w niejednym małżeństwie często wiedzie żona,
Tu najlepszym przykładem jest królowa Bona.
Nie zawsze facet silny, a kobieta słaba,
Równie często chłop głupi, jak i głupia baba.

W gotowaniu mistrzami panowie się stają,
Za to panie wielkimi państwami władają.
I nikt do kompetencji zastrzeżeń nie wnosi
Pani Merkel Angeli i Thatcher Małgosi.

Trudno też porównywać płci obu zalety.
Weź powagę mężczyzny i urok kobiety.
Niby wszystko się zgadza, ale zwróć uwagę,
Że chłop też ma swój urok, a baba – powagę.

A niejeden mądrala stale się zarzeka,
Że to całkiem osobne gatunki człowieka
I ciągle pokutuje obrzydliwa farsa,
Że kobiety są z Wenus, a mężczyźni z Marsa.

Ja zaś z takim poglądem gotowym pójść w szranki.
Przecież jestem Ziemianin i kocham Ziemianki.

autor

poniwiec

Dodano: 2010-03-01 00:00:06

Ten wiersz przeczytano 8244 razy

Oddanych głosów: 62

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie