rumak
znów płakała
ozdabiając światło dnia
kryształkami smutku
ona bez zawiłości w grzechu
prosta w kochaniu
dosiadła rumaka
roztrzaskując emocje o beton
autor
agnieszka30
Dodano: 2010-02-21 12:59:18
Ten wiersz przeczytano 816 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
kryształowe łzy i roztrzaskane emocje,beton jako
symbol braku wzajemności...ładnie