Rzeźba

Wyrzeźbił Chrystusa z lipowego drzewa,
wiernie odzwierciedlił znak w cierpieniu bożym.
W rozpostartych rękach wiatr żałośnie śpiewa
przygodnym przechodniom pieśni pełne trwogi.

Krew wypływa z rany przebitego boku,
oczy zapatrzone w dalekie przestrzenie -
jakby nasłuchiwał coraz bliższych kroków
ludzi z dobrym sercem i czystym sumieniem.

Choć rzeźbiarz głęboko wczuł się w swoje dzieło
i ludzkiemu oku oddał wyraziście;
mijającym - sedno sprzed oczu umknęło,
bo iluż z nich wierzy w piekło, czy też czyściec.

Ilu się przeżegna jak dawnymi czasy,
i życie pod sercem miłością ochroni.
Allach ręką ludzką okrucieństwem straszy.
Chryste zejdź już z krzyża –
Królu, włóż koronę!

autor

julka56

Napisany: 2016-10-15 Dodano: 2016-11-27 15:43:54

Ten wiersz przeczytano 1413 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie