***/samotność.../
(to tylko wiersz... nic osobistego, umiejętność słuchania innych)
samotność od wieków siedzi w człowieku
bywasz samotny jak strach na wrony
jak żółw w skorupie
rozdarty niczym chmura gradowa
ciskasz się miotasz
słuchasz jak życie po bruku kroczy
ze strachu zamykając oczy
samotność jest jak koc w kratę
otula i chowa przed światem
/...nie chcę aby Twoje oczy były smutne... kiedy będziesz czytał ten wiersz .../ 17/11/’08
Komentarze (17)
Wiersz świetny, trafiony .Każdy bywa samotny, a czasem
samotność jest zwyczajnie potrzebna, aby pobyć z sobą.
Ten koc w kratkę, to jest to :)
samotność ..boli i uczy ... pięknie to napisałaś)))
Samotność jest bardzo zła, jeśli ktoś jest na nią
skazany, a nie wybiera jej z własnej woli.Ładnie
napisane z tym kocem w kratę...
Samotność ma wiele twarzy i Ty je w swoim wierszu
odkryłaś.
ślicznie:)samotność była od zawsze dlatego
ludziezbierali się w grupy dlatego jesteśmy..
Najbardziej samotnym jest sie w tłumie ludzi. Moze tak
sdamo samotnych i zagubionych?
hmm...samotność ma różne twarze.. samotność bez ludzi,
samotność z drugim człowiekiem ,z wyboru lub lub
nie...ładny wiersz
Samotność - kto jej nie doświadczył to ma realną
szansę. Jest jej wiele odmian i czasów trwania.
Wypędza z nas radość życia i do smutku skłania.
zabrzmiało jak piosenka, melodyjność wiersza pozwoliła
mi zapomnieć o meritum wiersa, na TAK.
Moje oczy nie są smutne, a żółw i strach nawet nie
zdają sobie sprawy z samotności...każdy inaczej
samotność postrzega. Wiersz dyskusyjny , forma
dorównuje powadze przesłania.
Czasami potrzebujemy samotności...byle nie trwała zbyt
długo...Poboba mi się wiersz...Pozdrawiam :)
człowiek nie jest stworzony do samotności ciekawe
porównania ładny wiersz
Ależ to cudny wiersz. Dla mnie perełka.
Tylko poeta dostrzec to umie: że samotny jest
każdy,nawet w najgęstszym tłumie!
Dostrzegł to w życia prozie też,
sam Gabriel Garcia Marquez,
w "Stu latach samotności"
piętnując ją bez litości.
Najgorsza jest samotnosc z wyboru,gdy uciekamy.