samotność

Dziękuję bardzo: Basia(najważniejsze, że wróciłaś),
Sławomir(to ja jestem zaszczycony...pogodnego),
Ania(uwielbiam Twoje komentarze i...Ciebie za wiersze
też), Waldi(dzięki wielkie za szczery koments),
Ola(mówisz i masz...no nie wiem czy lepiej?):)
pogodnego dziona

Smutna refleksja! Pozdrawiam serdecznie:)

Dziękuję za odwiedziny i komentarz. :)
Życzę pogodnego dnia.

Samotnosc w tlumie, to juz zakrawa na pojscie do
lekarza, latwo, depresja wchodzi przez szpary,
nieproszona, jesli jest chwilowa, to mozna ja pokonac,
gorzej, jesli to jest, ta trudna do pozbycia sie
depresja.
Dobra miniatura Andrzeju, swietnie oddany w niej
temat.
Podoba sie tez i MUZA.
Pozdrawiam.:)

fajne mini ... ja jestem zbyt zaczepliwy by być
samotnym gdziekolwiek ... cóż taki charakter ...

Andrzejku, bardzo Ciebie proszę zmień awatar, bo jak
się na niego patrzy to ciarki przechodzą,
plisssssssssss:)

Samotność?


Andrzeju, ciekawa miniaturka i bardzo sugestywna...

Jesień się dopiero zaczęła czyżby melancholia Ciebie
oplotła, nie daj się jej bądź dzielny;)


Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i uśmiech ślę, Ola:)

Wciąż aktualny problem samotności w tłumie. Fajna
miniatura.
Pozdrawiam :)

Dziękuję bardzo: Stumpy, Maria, Mariola, Zosiak:)
miłego wieczoru

Pozdrawiam.

Fajna miniaturka :)

Bardzo fajnie Andrzeju ująłeś samotność w miniaturce
:) Ciepło pozdrawiam:)

samotnych w tłumie
któż z nas zrozumie
mkną ulicami prosto do nieba

Rzeczywiście twój wiersz choć krótki skłania do
przemyśleń. Ta okrutna prawda o samotności jest celna
i życiowa. +i Miłego wieczoru.

Dziękuję bardzo: Sławomir, Halina, karl, Zenek,
Wandzia, Okoń, Irysek, Dziadek Norbert:) pogodnego
dzionka