Sen

Do Boga, za to, że stworzył tak piekny świat...

Siedzę na brzegu
Zapłakana deszczem
Szumiący wiatr
Delikatnie skleja
Kosmyki mokrych włosów
Fale pieniste
Bijące o brzeg
Zacierają ślady
Bosych przechodniów


Zamykam oczy
Zatopiona w głębinie
Odkrywam tajemnicę
Z prądem niesiona
Oddaję się morskim bałwanom
Przyciąga mnie piaszczyste dno
Krzykiem mew rozbudzona…


Otwieram oczy
I znów
Siedzę na tym samym brzegu
Wpatrzona w białą muszlę

autor

dirty

Napisany: 2005-09-06 Dodano: 2005-09-06 17:52:05

Ten wiersz przeczytano 618 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie