Sens życia
Nie mogę istnieć bez ciebie,
cóż warte jest to istnienie,
kiedy prawdziwy sens jego,
zostaje tylko marzeniem,
budzącym we mnie tęsknotę,
za tym cudownym doznaniem,
w poszukiwaniu wartości,
którą jest dla mnie kochanie.
autor
Sotek
Dodano: 2010-12-29 07:20:41
Ten wiersz przeczytano 2660 razy
Oddanych głosów: 104
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (68)
Szukamy miłości, a ona po prostu jest. Pozdrawiam!
niemoc istnienia bez ukochanej osoby to oddanie i
miłosc...w czystej postaci...
Czasami marzenia potrafią jednak ranić. Człowiek marzy
o pięknej, romantycznej i to niekiedy sprawia mu w
sercu ból, zwłaszcza gdy marzenia są dalekie prawdy.
Wiersz skłania do refleksji. Dobrze się go czyta.
Forma wiersza dobra.
każdy tęskni za drugą połówką
pomarańczy...romantycznie u Ciebie :) i oby tak dalej
w Nowym Roku...
Ty jak ten mój, też tylko by się kochał;))) A tak
serio - całkiem fajny wiersz. Pozdrawiam.
smutne to, kiedy nasze istenienie uzależniamy od
innych... najpierw trzeba samemu się odnaleźć a potem
poszukać tej drugiej połowy... skłaniająca do
refleksji miniatura
Zgadzam się ludzie są sobie potrzebni do szczęścia,
szczególnie ci wyjątkowi, ode mnie +.Pozdrawiam.
Wieczny dylemat zakochanych. Rozumiem, ze trzeba swoje
uczucia wyrazić wierszem daję + wraz z życzeniami
spełnienia się w tej obopólnej miłości.