Skarb

Dusza ludzka to skarb największy na świecie Tę duszę posiada niewinne też dziecię
Cóż ono takiego Ci uczyniło?
Przecież na świat nasz się nie prosiło

Jeśli w Twym sercu choć trochę miłości
Okaż tej duszy troszeczkę litości
Pozwól jej żyć, dorastać, miłować
Pokaż jak światu swą radość dawkować
Bo nie ma na ziemi nic wspanialszego
Jak szczęście kogoś naprawdę bliskiego

Lecz gdy w swym wnętrzu masz więcej miłości
Stań w opozycji tej okrutności
Nie pozwól krzywdzić najmłodszych nikomu
Spraw by poczuli się oni jak w domu
Oddaj swój głos by dzieci ratować
Zabraniaj je bić i torturować
Gdyż na to Bóg nie może się godzić
By je poniżać, więzić i głodzić

Spójrz na tę duszę najczystszą na ziemi
Patrz jak w promieniach słońca się rumieni
Bo każdy ma prawo do szczęścia na świecie
A w szczególności niewinne dziecię

autor

Criner

Napisany: 2013-02-14 Dodano: 2013-09-04 16:32:05

Ten wiersz przeczytano 611 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie