Skrawki pamięci

Znowu mi się śniłaś
Chciałam cię wyrwać
Z mocy zaświatów
I zatrzymać przy sobie
By już tak bardzo
Nie tęsknić po tobie

Kolejna wiosna mija
Majem pachnąca
Tam gdzie jesteś
Wiosna nie nastanie
Twoja kraina zimna
Bielą lodu pokryta

A dopiero co byłaś
Patrzyłaś mi w oczy
Stałaś w błękicie
W koralowych ustach
Było ci do twarzy
Lukrowałaś makowce

Puste już okno twoje
I ulica którą lubiłaś
Szukam tam ciebie
Ale nie znajduję
Milczące fotografie
Zatrzymują myśli moje

Wiosny i lata płyną
Ale żal nie odpłynął
Całuję twoje dłonie
Zamknięte wachlarze
Modlitwę powtarzam
W myślach kilka razy

Skrawki pamięci
Złożyłam w sercu
W błękitnej skrytce
I kluczem tęsknoty
W żalu ją otwieram...

Pamięci mojej Babci Eugenii

autor

Larisa

Napisany: 2022-05-05 Dodano: 2022-05-06 01:32:53

Ten wiersz przeczytano 1651 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie