spacer po bryzie
przeszłość odgrodzona jest
dziurawym płotem
potrafisz stamtąd przechodzić
do opuszczonych miejsc
na diunach
dotknij mnie
usłyszysz śpiewające piaski
kiedyś walczyłem z samotnością
teraz walczę o nią
http://www.youtube.com/watch?v=SxZB7WbZgg0
Komentarze (16)
Dziurawy płot, takie okno na przeszłość...już myślę o
dziurawych butach...liczniku kilometrów wędrowca:)
Zwięzły przekaz, ale bogaty wyobraźnią!
Pozdrawiam.
Z głębią w wersach i pomiędzy. Pozdrawiam :)
Życie to walka! Ukłony :))
To ciekawe zawsze czegoś nam brakuje i nawet jak już
mamy pozornie wszystko, to nie możemy się z tym
ułożyć. Być samotnym wśród ludzi i pragnąć samotności
i chwili wyciszenia będąc już w ich obecności. To taki
paradoks. Jednak naszym życiem nie rządzi przypadek,
ale nasze intencje. Jeśli będą nieświadome nie
będziesz rozumieć konsekwencji swoich wyborów i nie
będziesz wiedział dlaczego właśnie czujesz się samotny
w pełnym domu kochających się osób. Droga świadomego
życia i kroczenia ścieżką wznoszenia opiera się na
świadomych intencjach. Pamiętaj o tym, że to o czym
myślisz, mówisz i czynisz objawi się w twojej
rzeczywistości. Bo nie ma innej możliwości. Tak jak z
prawdy nie może wyniknąć fałsz. To jedyne prawo
przyrody. Od przeszłości trzeba się uczyć tak jak od
bardziej doświadczonych kolegów, a następnie należy
pozwolić im odejść. Nie da się jednak zamurować dziur
w płocie naszej przeszłości. Mniej lub bardziej zawsze
będzie obecna w naszych obecnych i przyszłych
podjętych decyzjach. Jak zwykle twoja miniatura
wywołała we mnie sporą dozę przemyśleń o duchowe
naturze. Serdecznie pozdrawiam.
ciekawie, podobają mi się i najbardziej trafiają dwa
pierwsze i dwa ostatnie wersy, świetne! pozdrawiam
Nie zawsze planeta Arrakis jest wymarzonym miejscem.
Miłego dnia:)
Czytam i słucham...Bardzo refleksyjnie
nastraja...samotność jest po obu stronach dziurawego
płotu.
Pozdrawiam.
A mnie zadziwia wciąż fakt, że gdy za długo przebywam
wśród ludzi szukam samotności a gdy samotność
przydługa uciekam do ludzi:)))
wiersz jest intrygujący pozdrawiam
wiersz jest intrygujący pozdrawiam
cisza - też boli
Pozdrawiam serdecznie
Podoba mi się! Zmusza do zatrzymania się nad każdą
strofą.
Ciekawy wiersz o miłości (?), samotności (?) - w obu
wypadkach wydaje się równie dobry. :) Super!
Pozdrawiam.
Dziwnie bliskie mi te słowa. Refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam
na plażach tym się gryzę,
że przez dojazdy i stanie w korkach
nie zdążę na poranną bryzę
i pozostanie mi tylko morka