Starość
tautogram
Samotność, siostra smutku skwapliwie
skruszyła sumienie seniorki. Schodząc
stokiem, suwała starymi sandałami,
słoneczne strzałki smagały siwiznę, starły
spocone skronie.
Słów skargi słuchały stuletnie sosny,
skowronki.
Swobodnie sunęły sekundy, schorowane serce
stopniowo słabło. Spełnił się smutny
scenariusz - staruszka skonała.
autor
_wena_
Dodano: 2014-09-12 08:48:46
Ten wiersz przeczytano 2465 razy
Oddanych głosów: 68
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (66)
Dziękuję Mariolko :))
Ładny i życiowy tautogram...
Miłego dnia Wando:)
ładnie:)
myślę, że dobrze sie stało- może nastała pora radości?
:)
Bardzo ciekawy Twój tautogram. Pozdrawiam :)
:)
Świetny, dużo w nim treści.
Pozdrawiam serdecznie.
:)
stało się nie ma już smutku i samotności ...piękny
tautogram :-)
pozdrawiam
Pokonałaś ją
:)))
pokonałaś najgorszą udrękę życia - samotność
Wpadłam Wandziu Cie pozdrowić i życzyć słonecznego
dnia
Jeszcze raz przeczytałam sobie Twój tautogram :)
samotność skonała
spojrzenie szczęśliwe