STOJĘ NA DRODZE BEZ DROGOWSKAZU

Stoję i czekam na skraju drogi,
by ktoś przechodził i zobaczył że jestem,
pogwarzył chwile, uśmiechnął się może?
i zachęcił do życia jakimś miłym gestem.

Stoję i czekam na dróg mych rozstaju,
Lecz nie spotykam dzisiaj nikogo,
Każdy już poszedł swoimi ścieżkami.
Ich drogi z moja spotkać się nie mogą.

Stoję na skraju przepaści i może
Noc mi,co dalej mam robić podpowie,
Bo nie ma w moim życiu osoby,
Która mi na to pytanie odpowie .

Dzisiaj nic nie mam, pustka w około
Zamknięta w skorupie, żyje bez celu,
Od łez oślepłam, i nic mnie nie czeka,
Już nawet światła nie widzę w tunelu.

Stoję na drodze bez drogowskazu,
Bo dawno połamał go wiejący wiatr,
Tyle, że żyję, ale wokoło, tylko
smutny i ponury otacza mnie świat.


Żyje...bo nie mam odwagi...jeszcze!

Autor vin 22.03.2013

autor

violuchna13

Napisany: 2013-03-24 Dodano: 2013-03-24 11:09:42

Ten wiersz przeczytano 1576 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie