Szczęśliwe dzieciństwo
Odeszło w zapomnienie to co było kiedyś
Te szczęśliwe lata
Oczy radosne patrzące na piękno tego
świata
Całe dzieciństwo
Wszystkie dawne wspomnienia
Bezkarnie odeszło w zapomnienia
Czy pamiętasz świat w dzieciństwie
Całe szczęście jakie przynosił poranek
Pamiętasz jaką miłość dawali Ci wszyscy
A teraz czy nadal jesteś równie kochana
Dlaczego to się zmieniło
Co powoduje że wraz z dorastaniem wstydzimy
się miłości
Przecież nadal jesteśmy dziećmi tego
świata
Nic i nikt nie rozkazał nam się wstydzić
Oddalać wraz z wiekiem od bliskich
Lecz niestety tak już musi być
I jedno dręczące sumienie nic na tym
świecie nie zmieni.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.