***/Tak pięknie szeptałeś przyjaźń
Tak pięknie szeptałeś przyjaźń
Tak silnie podtrzymywałeś opadające
róże w moim sercu
A w Twoich zielonych oczach ,
nadzieja zaplotła się z tańczącymi
nutami kołysanki
Znowu.
Znowu twarz zrosiła rzeka rumieńców
i uśmiech , obił się o pocisk szczęścia
Znowu żagle wzbiłeś , unosiły nas wysoko
,
rozpraszające oddechy mieszały się z
powietrzem
Znowu czułeś moją ciepłą dłoń ,
studnię trwogi przykryło ukojone posłanie
nocy
Tak dobrze
Nietykalna radość
Lekki podmuch słońca daje wieczne
iskry naszej przyjaźni.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.