Ten pech to blef, toż to jest żart!

Dzisiaj dla odmiany kolejny, pogodny brachykolon może się Wam spodoba

Ten pech to blef, toż to jest żart! /brachykolon/


Choć sierść jak czerń (a to zły znak)
to kot, mój trzpiot, ma wdzięk i czar.
On jest jak puch, co lgnie do stóp,
to jest mój zuch, mój chwat i skarb.


On wie, jak nikt, jak  zwieść mnie w mig,
by tak czmych, czmych wkraść się do łask.
Wlazł już na blat - by dać mu jeść,
cmok, cmok mnie w nos -  kęs mięs już skradł.


A gdy ma dość, to tak, jak lord 
czmych, czmych na piec - by spać, śnić sen.
W śnie gdzieś znów mknie,  drze się, że hej:
Miał, miał, miał, miał! Sierść ma jak jeż.


Gdy znikł gdzieś sen - mój kot jest lwem,
gdy gna przez plac, jak wiatr co dnia.
On wie, jak nikt gdzie jest ta mysz, 
wie jak ją gnać- to nie jest żart.


Więc nie mów mi, że kot to pech!
Mój kot - choć trzpiot, to skarb, mój druh!
On ze mną jest, gdy jest mi źle,
gdy dzień jest zły, gdy łzy jak deszcz.


On - to mój druh, mój skarb i zuch!
Mój król i lew, sto szczęść co dnia!




Ty-y. dn. : 17.11.2022 r.


//wanda w./ -- Wanda Maria Wakulicz//

autor

wandaw

Napisany: 2022-11-17 Dodano: 2022-11-20 02:27:56

Ten wiersz przeczytano 1169 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Wesoły Tematyka Konkurs

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie