Tęsknie . . .
Wiersz na j.polski :]
Znów za Tobą tęsknię.
Znów czuję tą udrękę.
Me serce na pół rozerwane ,
Szuka Cię pośród snów,
Szuka Cię pośród tych drzew,
Kiedy ostatni raz z Twych ust padło Kocham
Cię.
A potem odszedłeś,
Zniknąłeś tak szybko jak gwiazdy na
niebie,kiedy nastaje świt.
Tak to łatwo przyszło Ci.
Pozostawiona z echem Twych słów w mej
głowie,
Z przetartą na policzku łzą,
Opadłam z sił.
Razem z Tobą odeszło słońce, które zawsze
grzało me zimne dłonie.
Razem z Tobą odeszły kolory,tak intensywne
że przy nich nawet barwy najpiękniejszych
kwiatów bledły.
Razem z Tobą odeszło tętniące we mnie
życie,bo Ty życiem moim byłeś.
Wiedz,że pomimo tej nicości teraz
panującej,
Kocham Cię i zawsze kochać Cię będę.
Ma miłość nigdy nie wygaśnie,
Z każdym dniem będzie silniejsza i
piękniejsza jak pielęgnowany kwiat.
Rozwinie się jak ptak,który pragnę nauczyć
się latać.
Mej miłości blask przyćmi nawet księżyca
blask.
Zobacz jak miłość zmienia,
Uczy człowieka jak cierpieć i czekać.
Uczy miłować i szanować.
Szare niegdyś dni zamienia w jeden rytm
bijących dwóch serc.
Chciałabym Ci ukazać więcej,
Chciałabym przeżyć z Tobą wieczność.
Pamiętaj jestem zawsze blisko,
Zapamiętaj wszystko.
Czekam tu na Ciebie.
Czekać będę do końca,bo obiecałam Ci
wierność razem z miłością.
Podążaj za ścieżką wyznaczoną przeze
mnie,
Za spadającymi liśćmi,
Za szumem drzew,
Kroplami deszczu.
Tam na końcu me serce.
Wierze,że przyjdziesz po nie i znów zabije
ono w Tobie.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.