* Tęsknota *
odleciałeś ptakiem podniebnym
łzy skrywając w słońca uśmiechu
spakowałeś miłość w walizkę
pocałunek zamarł w oddechu
jeszcze w ustach słodycz tak miła
od uścisków ciepłe ramiona
i w spojrzeniu czułość tak bliska
choć daleko będziesz - nie skona
a tęsknota jak cień na sercu
swym westchnieniem pieści wspomnienia
zamyślenie cicho kołysze
wtem telefon budzi z omdlenia
uchwyciłam szepty znajome
zadrgał promyk naszej nadziei
tak radośnie usta zadrżały
nic to że ocean nas dzieli…
/DianaWM/
autor
Wanda Molik
Dodano: 2009-04-01 12:11:57
Ten wiersz przeczytano 926 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Miłość jeżeli prawdziwa przetrwa nawet rozłąki kajdany
:) a tęsknota tworzy silniejsza więź :)
Bardzo piękny tęsknotą napisany i uczuciem
Pozdrawiam:)
To nie wazne czy dziela kochankow,,,morza,rzeki czy
oceany,,,tesknota ndzieja ulata na
skrzydlach rajskiego ptaka,,,i zawsze
kochanka dogoni,,,dobry sercem pisany
wiersz,,,pozdrawiam.
wiersz pisany sercem tęsknotą piękny:)