To już tylko wspomienie

dla W

Leżę już umyta i pomału zasypiam
Lecz przed zaśnięciem jeszcze myślę o Tobie
Wracam do wspomień ,gdy zasypialiśmy obok siebie
Przypominają mi się stoczone wojny na poduchy,
Gdzie nigdy nie było przegranych
Bo zawsze lodowaliśmy w łózeczku
W samym jego środeczku
Zasypialiśmy mocno wtuleni w siebie
By nad ranem znów budzić się nawzajem
Szepcząc "kochanie czs wstawać"

Warto jest kochać,nawet gdy serce długo płacze po czyjeś stracie

autor

sloneczko21

Napisany: 2007-01-10 Dodano: 2007-01-11 07:23:14

Ten wiersz przeczytano 544 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie