A tu życia już mało...
I tak szarą jesienią
szare dni deszczem płaczą.
Wiatr melodią niezmienną
szarpie pamięcią starą.
Coś przypomni niechcący,
to wymiecie te świeże,
poupycha coś w kąty,
coś z chichotem rozwieje.
Potem patrzysz w zdumieniu
jak niewiele zostało
w twej pamięci, wspomnieniu.
- A tu życia już mało....
27-11-2013
autor
stary
Dodano: 2013-12-19 12:01:32
Ten wiersz przeczytano 865 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Jak pamięć szwankuje,
dyktafon w modzie,
wszystko nagrane
i jesteś w modzie
Pozdrawiam serdecznie
Smutno zatrzymał... Lepiej się nad tym nie zastanawiać
żeby się nie dołować:-) Optymizmu i radości życzę i
pozdrawiam świątecznie!:-)))
Bardzo refleksyjnie przed Świętami.. ładny wiersz,
poruszył..
Życzę, by te Święta przełamały ten melancholijny
nastrój napełniły Twoje serce radością i nadzieją.
Pozdrawiam.