Ty znasz moją niejedną historię

Kochani postaram się kolejno dodawać moje wiersze, które publikuje na warsztatach w grupie poetyckiej na fb. Wiele się ich nazbierało.

Wiersz wolny napisany zgodnie z wymogami warsztatów - 23 wersy poświęcone pamiętnikowi i wspomnieniom. Mój wiersz zajął II miejsce na warsztatach w KPN.


Ty znasz moją niejedną historię


Drogi pamiętniku - mój przyjacielu, wierny kompanie,
ty jeden najlepiej znasz wszystkie sekrety.
Tobie powierzam
wszelkie tajemnice - serca rozterki,
tęsknoty i żale.
Małe radości - gdy dzień pogodny,
łzawe koronki - w noce ponure,
gdy myśl podstępna - jak cierń, tak, jak ostrze
rani mą duszę,
myśli wciąż plącze - czarną osnową.

Wiele już stronic łzami zrosiłam
i chociaż tyś niemy, /tak mówią ludzie/, lecz kartki szeleszczą,
jakby współczuły, żal mój rozumiały,
jakby wciąż chciały w bólu mnie pocieszyć,
myśl rozpromienić jasnym promieniem...

Jestem ci wdzięczna - wciąż mi towarzysz,
choć kartki pomięte, czasem naznaczone,
niejedna łza, jak kleks na stronicach,
jak stygmat na sercu,
lecz wiele kartek - wciąż niezapisanych, czeka
na dalsze moje zwierzenia.
Być może gorzkie...

Lecz dzisiaj inną myślą cię zaskoczę,
nie, nie lękaj się proszę - bezłzową i bardzo radosną.

Wiesz pamiętniku,
powiem ci w sekrecie - wkrótce Walentynki.
/nie napawały mnie wprawdzie radością - sam wiesz pamiętniku, że mój ukochany nie żyje, więc z czego się cieszyć.../
Dzisiaj odkryłam,
że w doniczce na parapecie są śliczne pączki,
może rozkwitną na Walentynki.
Doniczkę z żonkilami dostałam rok temu od mojego Remisia,
dzisiaj ponownie puszczają pączki
i zielone listki.
Znowu ożyły, cudowne wspomnienia i jakoś radośnie, tak lekko na sercu...
Bo chociaż odszedł i już nie powróci,
lecz kwiaty wciąż żyją,
jak pamięć w mym sercu.


Ty -y dn: 09.02.2021 r.

/wanda w./

autor

wandaw

Napisany: 2021-02-09 Dodano: 2021-04-16 21:15:51

Ten wiersz przeczytano 1086 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Konkurs

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie