P r z e n i k a n i e
przetarty szlak
widoczności
skraca niezmierzone
odległości
przybliża nieznane
miejsca
jedna łącząc ludzi w
pary
rozjaśnia mroki
umysłu
dodaje wiary w
przetrwanie
iskierkę nadziei
radość niespełnioną
pesymizm znika za
horyzontem
dostrzegasz kolejne
drogi
dotąd nieprzebyte
wiatr dodaje
skrzydeł
jego podmuch jak
kolejny oddech
czujesz wezbrane
siły
nowy tajemniczy zapał
do życia
chęć pokonania
przeszkód
jak otaczający wokoło
mur
przenikasz wolą
umysłu
jak rączy koń
pędzisz
tam gdzie patrzysz w
blask
twoje wypowiadane
szeptem słowa
docierają do wnętrza
duszy
kojąc rozterki i
smutki
przenikasz ciszę
06.07.2003.
kazap
Komentarze (38)
Przenikasz swoją poezją
Pozdrawiam
Przenikanie ciszy - bardzo działa na wyobraźnie, a
wiersz przenika mnie.
Pozdrawiam, Kazapie.
pięknie.... to życie z radością i smutkami ale zawsze
z nadzieją ...
pozdrawiam serdecznie:-)))
Toż to sesja psychoterapii-bardzo pozytywne,podoba mi
się:)Pozdrawiam.
Hmmm... Twoje wiersze "docierają do wnętrza duszy" .
Cieplutko pozdrawiam
tak wyglada życie są radosci i też smutki
niech tych radosci bedzie wiecej
pozdrawiam Karolu:)
lubie czytać Twoje wiersze i ten świetny pozdrawiam
Życie to falowanie radości i smutki, nadziei i
pesymizmu przenikanie:)