***
szkoda że za wcześnie
ujrzane światło dzienne
już zasycha
a tu obok rozkwita lato w pełni
jesieni nie zawróci
ono z jesienią gniazda nie uwije
bardziej z wiosną ruszają motyle
niebo błękitnieje i rozkwita łąka
gdy lato obok
ach
dobrze byłoby wypięknieć jak muza
odrodzić się wiosną
życie jednak tarza się w śmiechu
a jesień ze wstydu pławi się naga
czas zabija dziś
na jutro za późno
zniknąć czy zostać
autor
@Najka@
Dodano: 2022-12-10 15:31:43
Ten wiersz przeczytano 1307 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
I codziennie tak jest.
Kończy się świat dla tych co odchodzą,
a zawala się świat dla tych co zostają.
Mądre słowa.
Wedlug aTOMash pora otworzyc oczy...;)
Ciekawe rozmyślania w dobrym wierszu, msz dopóki życie
trwa, nie można mówić że "na jutro za późno",
wiadomo, że pewne rzeczy już się nie zdarzą, jeśli np,
zdrowie na nie nie pozwala, ale warto nadal życiem się
cieszyć, takimi aspektami, na jego ono nam pozwala, a
zniknięcie kiedyś samo przyjdzie, bez naszej zgody,
lecz sami nie powinniśmy się wycofywać z życia, msz,
choć warto dokonywać w nim wyborów, aby nie
przelatywało jeszcze szybciej, msz.
Pozdrawiam serdecznie i życzę dobrej niedzieli,
Najeczko.
" Być albo nie być" oto jest pytanie...i to pytanie "
wpisuje" mi się w rozterki podmiotu lirycznego tego
wiersza..."Za póżno na jutro " jest dla mnie metaforą
przemijania. Interesująca liryka. Pozdrawiam
Bardzo refleksyjny wiersz.
Znakomicie wyraziłaś przemijanie, upływ czasu i
rozterki z tym związane.
Co do puenty, to oczywiście zostać!
Przyszłość przynosi zawsze nowe, a wraz z nowym, nasza
dusza się odradza.
Piękny wiersz!
Jestem pod urokiem Twojego wiersza.
Pozdrawiam bardzo cieplutko
Zostać, przecież tyle jeszcze przed nami :-)
Piękna. Taka zasada i nic na to nie poradzimy. Każdy
by z chęcią podchodził do lustra y zobaczyć wiosnę.
Ale na to nie mam najmniejszego pomysłu. Nawet
największego też mi brak zatem postanowiłem że podoba
mi się jesień i się ostro tego będę trzymał aż do
zimy. Pozdrawiam z uśmiechem i oczywiście wielkim
plusem. :))))
Zostać, fajnie jest, tylko raz mamy tę okazję, choćby
wiersze pisać.
Głos mój i szacun jest twój!
dobrze byłoby wypięknieć jak muza
i odrodzić się wiosną
Wiersz bardzo się podoba.
A na jutro nigdy nie jest za późno.
Ja to przynajmniej nie muszę się martwić - wiem, że
nigdy już nie wypięknieję :) Jestem z tym faktem
pogodzony :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Zostać, zostać, Najko. I szukać piękna (radości) we
wnętrzu, które im bardziej doświadczone życiem, tym
bogatsze bywa. Pozdrawiam serdecznie.
I na to nie mamy wpływu, nikt nie wyznacza sobie daty
narodzin. Podobnie jak data śmierci tak i narodzin -
pod względem sprawiedliwości są jednakie dla
wszystkich.
Wraz z wiosną odrodzi się nasza pogoda ducha.
Pozdrawiam serdecznie z podobaniem, w zadumie.
Pomyślności:)
Smutno i refleksyjnie. Wiosna jednak często wybudza.
Pozdrawiam serdecznie :)