Usiądź przy mnie
https://youtu.be/UNyfiIwcjwA
Zatroskana twarz
pochmurna jak noc
w lustrze cierpienia
każdego dnia
wiatr kołysze
gałązką-małe wspomnienia
kluczem do serca
upragnionego zamku
spływa słona łza
dotknęła policzka
chusteczką młodości
by ukryć smutek
gorzkiego życia
cichy szept wiary
pocałował
spójrz mi w oczy
nie lękaj się
w odkrywaniu nowych dróg
autor
Iris&
Dodano: 2017-10-30 17:54:06
Ten wiersz przeczytano 1378 razy
Oddanych głosów: 44
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (42)
Smutno, nostalgicznie Mariolu u Ciebie, chodź -
przytulę i uśmiechem uraduję)
Pozdrawiam Irisko)
byś wiedziała że usiądę i będę czytał Twoje wiersze
... ja wciąż szukam radości ..bo smutek dobija ...
Witaj Marioluś,
Tak pięknie i tęsknie o miłości, a i muzyczna otoczka,
dodaje blasku wierszowi. Pozdrawiam kochana i
dziękuję, za sympatyczne odwiedzinki:)
Bardzo przejmujący wiersz.
pięknie o uczuciach i refleksyjnie
bardzo...
I smutku tu sporo i nostalgii, i wiary w lepsze
chwile...
Piękny wiersz...pozdrawiam ciepło
bardzo fajnie o nadziei i super pozytywne zakończenie
Tak przepięknie o nadziei, czyta się z emocją.
Pozdrawiam.
Fajne, podoba mi się:)
Nostalgia piękna przeplatana smutkiem... pozdrawiam :)
Czasem w życiu następują zmiany, które odwracają
sytuacje....
serdeczności życzę...
Idz, za glosem serca, nich prowadzo.
Podoba sie wiersz, troche nostalgii i melancholii.
Podoba sie clip.
Pozdrawiam Irisku.:)
Słuchaj szeptu wiary Mariolko i idź za głosem serca,
bo być może ktoś na nowej drodze czeka na Ciebie
Pozdrawiam serdecznie i łap tulaski :*)
Ładnie, mimo smutnej nostalgii,
jest i optymizm na końcu, to dobrze.
Miłego wieczoru Mariolko, bez smutków:)
Nie chcę, abyś cierpiała Mariolu.
Fajny wiersz.
Pozdrawiam i ściskam