Uśpione chęci

Nie pozbawiaj piór własnych skrzydeł
Bez nich nie wzlecisz ku słońcu
Pokochaj na nowo własne odbicie
W tafli złocistego dnia
Krzywe zwierciadło własnego ja
Zaburzone obrazy cudowności świata
Niezrozumienie dla siebie samych
I w tym wszystkim ja zniszczona
Czemu kłamiesz gdy mówisz "umieram"
Skąd to chore pragnienie śmierci
Obudź uśpione chęci do życie
Do zdobycia zbyt wiele pozostawiono

Nie ma już sił Ale walczę A wy, głupcy, Poddajecie się na starcie

autor

Pusty Krzyk

Napisany: 2007-03-06 Dodano: 2007-03-06 22:18:23

Ten wiersz przeczytano 502 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie