Uwięziłam
Umęczoną tęsknotę
w sercu zamknęłam
po trudach i znojach
niech odpocznie sobie
i nie kusi myśli
by te wciąż na nowo
uparcie tworząc
powtarzały bez końca
słowa:
kocham
tęsknię
bez ciebie nie mogę...
już niepotrzebne
ani mnie, ani tobie
by nie krążyły
jak zjawy
w duszy (nie)pokojach
i głowie
-33-
autor
Kri
Dodano: 2022-05-15 11:58:04
Ten wiersz przeczytano 1107 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Tak, z tęsknotą nie jest łatwo, ona siedzi w nas
głęboko. Tylko czas może troszkę ją zminimalizować.
Pozdrawiam serdecznie :)
To nie takie proste,
Pozdrawiam serdecznie z podobaniem
Czas goi rany...:)
Pozdrawiam
Tęsknotę trudno ukoić, ale warto próbować, pozdrawiam
serdecznie, z podobaniem dla wiersza.
Trudno pozbyć się tęsknoty, bo ona w sercu mieszka,
duszę niepokoi. Myślę, że mgła czasu przesłoni
tęsknotę. Udanego dnia wypełnionego serdecznością:)
... żeby tak się dało.
Z czasem wszystko przemija.:-)))